یکی از مسائلی که دانشمندان فنآوری نانو با آن مواجه هستند، اندازهگیری دقیق دماست.
به گزارش سرویس فنآوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، از زمانی که گالیله در سال 1953 دماسنج آبی اولیه خود را ابداع کرد، اندازهگیری دقیق دما یکی از زمینههای تحقیقاتی چالشبرانگیز بوده و زمینهای با عنوان فنآوری حسگری دمایی را ایجاد کرده است.
حال که فنآوری به مقیاس نانو رسیده است، گرادیان دمایی در حوزههای همچون ترموالکتریسیته، نانوسیالات، طراحی تراشههای رایانه یا درمان حرارتی سرطان اهمیت به سزایی یافته است.
در حال حاضر هیچ روش تثبیتشدهای برای اندازهگیری گرادیان دمایی در مقیاس نانو وجود ندارد.
بسیاری از روشهای موجود همان روشهای قدیمی هستند که در آنها دماسنج را وارد یک نمونه کرده و دما را از این طریق اندازه میگیرند. فیلمهای بلور مایعی که در اثر دما تغییر رنگ میدهند نیز حداقل قطر میکرومتری داشته و دارای ابعاد جانبی میباشند.
به گزارش ستاد ویژه توسعه فنآوری نانو، یک مقاله مروری که اخیراً منتشر شده است، این مسائل را مورد بررسی قرار داده و چشماندازی از پیشرفتهای فعلی و آینده فنآوریهای اندازهگیری دما در مقیاس نانو ارائه میدهد.