در یک بررسی گسترده بین المللی که توسط دانگشاه مشهور "جیائو تونگ" در شانگهای صورت گرفته است 500 دانشگاه برجسته جهان بترتیب رتبه در سال 2003 معرفی گردیدند. این رتبه ها بر اساس معیارهایی از قبیل تعداد استادان برنده جایزه نوبل , تعداد مقالات علمی درج شده در نشریات معتبر علمی مانند "نیچر" و "ساینس" به این دانشگاهها داده شده است. در سطح بین المللی دانگشاه "هاروارد" بعنوان برجسته ترین دانشگاه جهان در صدر جدول قرار دارد و دانشگاه مشهور "کارولینسکا" در استکهلم سوئد که از جمله کادر علمی آن هر ساله برنده جایزه نوبل در رشته پزشکی را معرفی میکند نیز در لیست 50 نام اول قرار گرفته است. دو دانشگاه دیگر سوئد نیزدر میان 500 دانشگاه برجسته جهان در در لیست 100 نام اول قرار دارند که عبارتند از دانگشاه لوند در جنوب سوئد و دانشگاه اپسالا. در سطح اروپا دانشگاه کمبریج در انگلستان برجسته ترین دانشگاه اروپا ارزیابی شده است و در اینجا نیز دانشگاه "کارولینسکا" با رتبه ششم در میان 10 نام صدر لیست قرار دارد. در میان پنجاه دانگشاه برجسته اروپا دانشگاههای اپسالا, لوند و استکهلم هر سه در میان لیست 50 نام اول قرار دارند. در سطح آسیا و اقیانوسیه دانگشاه توکیو بعنوان برجسته ترین دانگشاه در صدر لیست قرار دارد. در میان کشورهای هم تراز ایران فقط ترکیه و اسراییل در این لیست موجودند. ترکیه و اسراییل چندین دانشگاه در میان لیست صد دانشگاه برجسته آسیا و اقیانوسیه دارند. نام هیچ دانشگاهی از کشوری عربی در این لیست دیده نمیشود و نشانی از نام هیچ دانشگاهی در ایران نیز در میان کل 500 دانشگاه برجسته جهان وجود ندارد. این در حالیست که حتی دانشگاههای کوچکتر سوئد مانند دانگشاه "لینشوپینگ" نیز در لیست 500 دانشگاه برجسته جهان قرار دارند که در مورد یک کشور با جمعیت هشت میلیونی استانداردی در بالاترین سطوح بشمار میرود. کل نتیجه این بررسی بین المللی در این آدرس http://ed.sjtu.edu.cn/ranking.htm قابل مشاهده است.
یکی از مسائلی که دانشمندان فنآوری نانو با آن مواجه هستند، اندازهگیری دقیق دماست.
به گزارش سرویس فنآوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، از زمانی که گالیله در سال 1953 دماسنج آبی اولیه خود را ابداع کرد، اندازهگیری دقیق دما یکی از زمینههای تحقیقاتی چالشبرانگیز بوده و زمینهای با عنوان فنآوری حسگری دمایی را ایجاد کرده است.
حال که فنآوری به مقیاس نانو رسیده است، گرادیان دمایی در حوزههای همچون ترموالکتریسیته، نانوسیالات، طراحی تراشههای رایانه یا درمان حرارتی سرطان اهمیت به سزایی یافته است.
در حال حاضر هیچ روش تثبیتشدهای برای اندازهگیری گرادیان دمایی در مقیاس نانو وجود ندارد.
بسیاری از روشهای موجود همان روشهای قدیمی هستند که در آنها دماسنج را وارد یک نمونه کرده و دما را از این طریق اندازه میگیرند. فیلمهای بلور مایعی که در اثر دما تغییر رنگ میدهند نیز حداقل قطر میکرومتری داشته و دارای ابعاد جانبی میباشند.
به گزارش ستاد ویژه توسعه فنآوری نانو، یک مقاله مروری که اخیراً منتشر شده است، این مسائل را مورد بررسی قرار داده و چشماندازی از پیشرفتهای فعلی و آینده فنآوریهای اندازهگیری دما در مقیاس نانو ارائه میدهد.